|
Tekst uit het boek 'Drafbanen in Nederland'
door Durk Minkema
BREDA KAZERNETERREIN
Draverijen en rennen in
1884-1911; 1929-1930; 1948-1949
(800m koersen alleen in 1949)
De in het najaar van 1883 opgerichte Bredasche Harddraverij- en Ren-Vereeniging liet een grasbaan van ruim 1600 meter aanleggen op het grote exercitieterrein achter de Klooster- en Lange Stallenkazerne bij de Cinnekense Poort. Men had het terrein tegen een kleine vergoeding van het Rijk in gebruik gekregen, waarbij men zich strikt moest houden aan een aantal bepalingen. Zo mocht de baan niet gebruikt worden tussen 1 mei en half september en moest het terrein binnen een week na de rennen weer in de oorspronkelijke staat opgeleverd worden. Ook de 16 meter lange houten tribune moest telkens worden afgebroken en opgeslagen. Op de baan werd, zoals overal, rechtsom gelopen. De eerste meeting, zowel rennen als harddraverijen omvattend, vond plaats op 8 september 1884. In de volgende jaren werd steeds een paasmeeting en een najaarsmeeting gehouden.
In 1895, toen de grasbaan een lengte van 1384 meter had, kreeg men toestemming om de houten tribune te vervangen door een permanente van ijzer en steen. Deze was 30 meter lang en kostte f 7.800 en hiermee was Breda de enige baan in die tijd, die geen houten tribune had. Deze tribune stond aan de kant van de Nassausingel, nu Chasseesingel geheten.
De journalist Van Berkenoord geeft in het blad Hippos in 1896 de volgende beschrijving. "De baan is eigenlijk een exercitieterrein en alles wijst dat aan. Men moet bij het binnenkomen door eene palissadeering, gaat langs een paar houten barakken, waar men toegangsbewijzen verkoopt, en stuit dan op een paar personen, die, met een bureauschaar gewapend, het toegangsbiljet verminken. Dan nog eens door de cordons bij het middenterrein, en ge zijt eindelijk bij de tribune. De controle is dus zeker sterk genoeg.
De baan is zeer golvend en hare ligging met aangenaam, daar rechtuit de oude kazernegebouwen oprijzen en rechts de cellulaire gevangenis. Zij heeft echter het groote voordeel in de stad te liggen, zoodat men geen rijtuigen noodig heeft om er te komen."
De gevangenis dateert van 1886.
Breda stond er om bekend dat het altijd veel en mooi damesbezoek had, een gevolg van het feit dat zich onder de
toeschouwers veel officieren bevonden.
In 1910 ging de Bredasche Harddraverij- en Ren-Vereeniging fuseren met de Bredasche Concours Hippique Vereeniging, en toen er na de meeting van 17 april 1911 vanwege het totalisatorverbod geen rennen en harddraverijen meer georganiseerd werden, vond er jaarlijks nog wel een concours hippique plaats op het Chasseeterrein, zoals het toen heette naar de daar gebouwde Chasseekazerne. Op 9 mei 1929 had men tijdens zo'n concours de oude baan weer keurig in orde gemaakt en werd er een hordenren verreden en een jaar later vonden er naast rennen ook weer eens harddraverijen plaats.
Daarna werd er jarenlang met gekoerst tot 1948. Dat jaar organiseerde de Bredasche Concours-Hippique, Harddraverij- en Ren-Vereeniging op de nieuwe baan van 1.350 meter lengte een draf- en renmeeting op zondag 24 oktober 1948, waarbij nu linksom werd gereden. En in 1949 hield men zelfs drie meetings. Bij de eerste op 6 juni 1949, toen er maar liefst 6.500 toeschouwers waren, was voor het eerst de rijdende totalisatorwagen van de NDR in gebruik. Op 25 september 1949 werden definitief de laatste draverijen en rennen op het Chasseeterrein gehouden.
Over het Chasseeterrein werd later de Claudius Prinsenlaan aangelegd en nu is het Chassépark op het parkeerterrein na volgebouwd met Chassé Theater, Stadskantoor, Arbeidsbureau en Breda's Museum en Archief.
Bron. Bredasche Courant.
Boven: Topografische kaart van Breda uit 1920 met aan de oostkant
van de binnenstad het grote Exercitieterrein (1:25.000).
Copyright © 2004, dienst voor het kadaster en
de openbare registers, Apeldoorn.
Boven: Gezicht op de tribune van de renbaan Breda tijdens de military,
verreden op paasmaandag 28 maart 1910. Met de oude tribune
bij de baan waarop rechtsom werd gekoerst.
Uit: De Revue der Sporten 3(1910) nr.46.
Boven: My Darling op weg naar de zege te Breda,
op 14 augustus 1949. Er werd linksom gekoerst en er stond
een kleinere tribune vlak voor de finish.
Boven: Col des Aravis (geheel links met J. Pex) wint hier te Breda
op 24-10-1948 de Artillerie-prijs voor Karina (midden)
en Windy Cliff (rechts). Op de achtergrond de kazernegebouwen.
Boven: Laetare A (S. van Voorst) wint de 3e en beslissende heat
in de Grote Prijs van Breda 1948, voor Calumet Don Juan en
Louise de la Maire B. Op de achtergrond de koepelgevangenis
van Breda.
Boven: King Spencer met Jos v.d. Broek op weg naar een
fraaie zege in de Grote Prijs van Breda op 14-8-1949.
|
