Speurtocht Nieuwedieper resulteert in "aanschouwelijk"
drafmuseum onder hoofdtribune van Duindigt
"In archieven liggen prachtige dingen"
artikel uit de Heldersche Courant
door Robin Kaandorp
DEN HELDER - Onder het motto 'Zonder verleden geen toekomst' is
er op de meest historische grond van Nederlandse draf-en rensport,
Duindigt, in april 2008 een museum geopend. Eén van de belangrijkste
drijvende krachten achter de vorming van dit museum woont al meer
dan twintig jaar in Den Helder: Peter van Betten.
Eind jaren tachtig kwam hij in de stad wonen. „Ik werkte bij defensie
als hoofd personeelszaken en er was in die jaren een grote reorganisatie
van de Rijkswerf. Alle Helderse marinebedrijven werden samengevoegd,
wat onder meer het verlies van een flink aantal arbeidsplaatsen
betekende. Ik was daarbij adviseur en om die taak goed uit te kunnen
voeren, leek het me verstandiger hier naar toe te verhuizen. En
op een gegeven moment ben je bij zoveel dingen betrokken dat je
blijft." Het was de Haagse wijk Bezuidenhout waar de nu 69-jarige
Van Betten ooit opgroeide. „En dat ligt op een steenworp afstand
van Duindigt, waar ik al op jonge leeftijd veelvuldig kwam. Er wordt
me regelmatig de vraag gesteld of ik ooit nog terug ga. Echte Jutters
klagen nog al eens op Den Helder, maar dan denk ik: dan moet je
of vertrekken of ophouden met klagen. Ik woon hier met veel plezier,
heb hier mijn hele sociale leven opgebouwd en zou ook niet meer
weg willen."
Vriendengroep
Met een stel vrienden werd hij in zijn jonge jaren eigenaar van
een paard en de sport heeft hem daarna nooit meer losgelaten. Het
was die vriendengroep die in zekere zin ook de oorzaak is van zijn
huidige activiteiten. „Bijna al die jongens hebben op volwassen
leeftijd een carrière gevolgd met als gevolg dat zij ook flink wat
meer geld gingen verdienen. Na verloop van tijd werd het in plaats
van één paard vier paarden en gingen diverse leden van de groep
er ook eigen paarden op nahouden. Het gevolg daarvan was dat de
vergaderingen die we zo af en toe belegden alsmaar langer werden.
Totdat we op een gegeven moment het punt hadden bereikt dat we onze
groep maar hebben opgeheven." Dat was in 2005 en er was nog flink
wat geld in kas. „Dat hebben we besteed aan het sponsoren van twee
koersen, een afscheidsdiner én aan het toegankelijk maken van het
historisch archief van de NDR. "Dat laatste bleek nog een behoorlijk
klus. „Maar omdat ik toch niet meer werkte, werd meteen gezegd.
Dat kun jij wel doen. Je hebt toch tijd zat." Van Betten hapte toe
en heeft er nog geen seconde spijt van gehad. „Aan de ene kant is
het soms lastig, want sportarchieven zijn vaak slecht bijgehouden,
maar je treft soms prachtige dingen aan. Zo heeft de kleinzoon van
een oude baron programmaboekjes van koersen uit de periode 1892-1894
nagelaten. Die had zijn opa bewaard, omdat er paarden van hem meeliepen.
Soms gaan we bij iemand op bezoek en die blijkt dan van alles op
zolder te hebben liggen."Maar omdat een archief, dat in 2007 open
werd gesteld voor publiek, voor een groot publiek niet zo aantrekkelijk
is, werd besloten om het geheel wat aanschouwelijker te maken. Zo
ontstond het idee voor een echt museum, gevestigd in de hoofdtribune
van Duindigt.
„Hier stallen we de mooiste stukken uit, zoals bijvoorbeeld de Gouden
Zweep en de sulky waarmee Hairos II in 1960 de Prix d'Amerique (de
meest prestigieuze draverij van Europa, red.) heeft gewonnen." En
de verzameling groeit nog steeds. „En daarnaast is er een website
(www.archiefndr.nl) en is het de bedoeling om ook publicaties rond
de historie van de draf- en rensport te gaan doen. Het archief en
museum op Duindigt zijn iedere eerste woensdag van de maand geopend
en op belangrijke koersdagen.„We kunnen helaas niet veel vaker open,
gaan, want het is allemaal honderd procent vrijwilligerswerk."
|
