Pieter Wiersinga
(1940 - 2025)

Boven: Pieter Wiersinga in het uniform van
de Koninklijke Stallen

Onderstaand In Memoriam is met toestemming overgenomen
uit het weekblad Draf&Rensport nr. 22 van 28 mei 2025
Auteur: Hans Sinnige

Titel: Pieter Wiersinga overleden

Zaterdagochtend overleed Pieter Wiersinga. Hij was tot enkele maanden geleden nog actief als comitélid en -voorzitter in Wolvega. Toen hij in april ineens verstek liet gaan en ik informeerde wat er aan de hand was, liet hij weten dat `de NDR er even niet meer in zat'. Er was een darmtumor vastgesteld met uitzaaiingen naar de lever. Hij werd meteen behandeld en dat leek reden voor optimisme, maar het bleek valse hoop.

Pieter was al jarenlang koersbezoeker, met name in Hilversum, toen hij in 1986 in dienst trad bij de NDR. Hij begon in de buitendienst, maar werd al snel comitélid en later voorzitter. Beroepsmatig was hij ruim 20 jaar in dienst bij het Korps Landelijke Politiediensten, waar hij diverse functies had. Hij was geruime tijd als Hoofd Koets- en Rijstal in de rang van Ordonnans Officier verantwoordelijk voor de Koninklijke Stallen. De paarden lopen als een rode draad door zijn leven, want het was Pieter, die het politiepaard Amerigo opleidde, de schimmel die vanaf 1990 vele jaren op televisie in beeld was als het paard van de Sint bij de jaarlijkse intocht. Pieter liep er dan als zwarte Piet naast. Verder vervulde hij tal van bestuurlijke functies in de paardenwereld, onder andere bij Jumping Amsterdam, de Sectorraad Paarden, de KNHS en het KWPN. Hij was met recht een allround paardenman. Wat minder mensen weten is dat er op Pieter ook een beroep werd gedaan bij rampen. Hij was Hoofd van het Rampen Identificatieteam en was in die hoedanigheid aanwezig bij de plek waar de MH17 neerstortte toen die werd neergehaald door de Russen. Pieter en zijn collega's identificeerden de slachtoffers, een bijna onmenselijke opgave die hij tot een goed einde bracht omdat hij een unieke persoonlijkheid was die zelfs zulke vreselijke gebeurtenissen en indrukken een plekje kon geven. Hij kon relativeren en had bovendien een apart gevoel voor humor. Van alle momenteel actieve comitéleden was hij de enige met wie ik regelmatig contact had over zaken die schuren in onze sport. Dat kon over comitébeslissingen gaan, maar ook over de inhoud van bijvoorbeeld de laatste column. Regelmatig reageerde 'Wiers' op vrijdag met een appje, meestal als de inhoud (ook al was die soms kritisch richting de NDR) hem aanstond. Ook dat was Pieter, hij had zijn eigen kijk op de zaken en daarbij liet hij zich de mond niet snoeren.
Zijn laatste appje, ook naar aanleiding van een column, kwam op 9 mei j.l. Op de vraag hoe het met hem ging gaf hij aan dat hij net weer was behandeld en dat er later een ct-scan zou volgen om te zien of de tumor zich koest zou gaan houden. "Afwachten dus", besloot hij die app. Ik zal Pieter en zijn appjes missen. Hij werd maar 72 jaar.

(einde In Memoriam door Hans Sinnige)

Boven: Pieter Wiersinga in de bus van het draverij-comité
op Duindigt.